Тинимсиз мақолалар ёзилаётгани, танқидлар қилинаётганига қарамай ўзбек тилига ҳурматсизлик давом этмоқда, хор бўлаётган тил эса халқнинг эътибор ва меҳрига муҳтож (“Оила даврасида”, 19 октябрь). Давлат тили мақомига эга ўзбек тили қоидаларини бузаётганлар эса ҳали бирор марта жазога тортилгани йўқ. Аслида давлат тили қоидаларини бузишнинг ижтимоий хавфи, дейлик, йўл қоидаларини бузишдан каттадир. Тилга ҳурматсизлик ҳатто қабристонларгача кириб борди. “Ажаб, баъзан айрим қабристонларда ҳатто қабртошларда ҳам “Джуракулов”, “Чариев”, “Ровшан” каби исм-фамилияларга кўзимиз тугади. Билгичлардан сўрасангиз, паспорт бўйича ёзилган-да, дейди. Ҳеч ақлим етмайди: одамзод тириклигида исм-шарифини паспорт бўйича ёзишини, бу ҳужжатбозликда зарурлигини тушуниш мумкиндир. Бироқ у оламдан ўтгач, сўнгги манзилга етгач, бир умр ҳужжатида хато қайд этилган исм-фамилиясини ҳеч бўлмаса қабртошига тўғри ёзишса бўлмасмикан? Ё бирорким қабртоши билан паспорт нусхасини солиштириб, бир хил бўлса, дуои фотиҳа қилармикан?” деб ёзади газета.
